Titraties
In dit project gaan jullie je kennis over titraties in de praktijk brengen. Als laborant moet je instaat zijn om bijvoorbeeld het citroenzuur gehalte te bepalen in fruit of het melkzuur gehalte in yoghurt of melk, voor de voedingsindustrie. In dit hoofdstuk over titraties vind je de theorie die nodig is om het titratie project te kunnen uitvoeren. Meer informatie vind je in je reader 'Exact Basis Chemie' hoofdstuk 9. Onderaan vind je een tool om je kennis te testen.
Kwantitatieve analyse
In de farmaceutische industrie worden medicijnen gemaakt. Het is natuurlijk belangrijk dat in een medicijn de juiste concentratie stoffen aanwezig zijn. Als je het medicijn gaat analyseren en onderzoekt uit welke stoffen deze bestaat dan ben je bezig met een kwalitatieve analyse. Ga je de hoeveel van een bepaalde stof bepalen in het medicijn dan maak je gebruik van een kwantitatieve analyse methode. De titratie methode is een zo'n kwantitatieve analyse methode waarbij hoeveelheden en gehaltes kunnen worden bepaald.
Het principe van een titratie
Het principe van een titratie is dat we een bekende hoeveelheid oplossing met een onbekende concentratie aan stof laten reageren (neutraliseren) met een oplossing met een bekende concentratie, de titrant genoemd. Hieruit is de onbekende concentratie van de stof te bepalen, het volume toegevoegde titrant (het aantal mL) is nu een maat voor de onbekende concentratie stof. Het kunnen vaststellen wanneer de reactie verlopen of wel geneutraliseerd is kan door het praktische eindpunt te bepalen met behulp van een indicator.
Een indicator is een stof die een andere kleur krijgt in een zuur milieu dan in een basisch milieu. Er zijn meerdere soorten indicatoren ieder met een eigen kleuromslagpunt, het equivalentiepunt (Binas tabel 52A).
Directe zuur-base titratie
In dit practicum titratie project gaan we in op een directe zuur-base titratie.
- Sterk zuur splitst bij het oplossen volledig in ionen.
- Zwak zuur splitst gedeeltelijk in ionen.
- Sterk zuur reageert sterker dan zwak zuur, omdat de H+-concentratie groter is.
Een titratie moet aan een aantal voorwaarde voldoen.
- De opgeloste stof en titrant moeten volgens een bekende reactievergelijking met elkaar reageren, hieruit volgt de molverhouding.
- De reactie moet snel verlopen en er mogen geen storende nevenreacties optreden, een blancobepaling wordt hiervoor uitgevoerd.
- De concentratie van de titrant moet heel nauwkeurig worden bepaald met een speciale vaste stof, de oertiterstof. Dit is het stellen van de titer van de oplossing. Het stellen van zoutzuur gebeurt met Borax, het stellen van natronloog gebeurt met vast oxaalzuur.
- Je moet precies kunnen vaststellen wanneer de reactie verlopen is. Dit kan door het theoretische eindpunt van de reactie te berekenen en door het praktische eindpunt te bepalen met behulp van de indicatie methode.